Kynofobia – pojęcie oraz rady dla rodziców, których dzieci borykają się z tym lękiem
Często wokół nas są ludzie, którzy cierpią z powodu swoich lęków. Fobia to nieuzasadniony, niedający się opanować chorobliwy lęk przed różnymi przedmiotami, sytuacjami lub miejscami. Lęk może dotyczyć wielu rzeczy, osób, zwierząt. Od słowa „kynologia”, określającego naukę o psach, powstała nazwa „kynofobia”, czyli lęk przed psami.
Osoby, które boją się psów, odczuwają paniczny strach już na samą myśl o tym, że mogą je spotkać. W momencie, gdy widzą czworonoga, czują lęk, jest im słabo, nie mogą się ruszyć z miejsca, nie mogą oddychać, pocą i trzęsą się im dłonie. I nie jest ważne, czy to jest duży pies czy mały, czy na smyczy, w kagańcu, czy biega sam, czy idzie z właścicielem na smyczy. Osoba, która cierpi na kynofobię, myśli w takiej sytuacji: „pies na pewno ugryzie”.
Przyczyn kynofobii jest wiele, czasem są to doświadczenia z dzieciństwa, gdy dziecko było pogryzione przez psa lub było świadkiem tego, jak zwierzę pogryzło kogoś innego, lęki wyniesione z domu lub błędy wychowawcze rodziców mówiących np. „idź grzecznie za rękę, bo jak nie, to ten pies cię ugryzie”.
W przypadku każdej fobii bądź nawet niewielkich lęków warto zastosować się do poniższych wskazówek. Oto pomocne rady dla rodziców, których dzieci borykają się z kynofobią:
- Bardzo ważnym jest, aby nie wyśmiewać dziecka i jego obaw.
- Warto zaprzyjaźnić się z łagodnym pieskiem, na przykład czworonogiem sąsiadów, aby dziecko, mijając go na ulicy, widziało, że zwierzę nic nie zrobi. Nie nakłaniaj jednak dziecka na siłę, by głaskało zwierzę. Jeśli będziemy je zmuszać, nasze zachowanie tylko spotęguje lęk dziecka.
- Kiedy maluch jest niegrzeczny, nie straszmy go psem.
- Jeśli możemy sobie na to pozwolić, warto kupić szczeniaka, aby dziecko miało kontakt z małym psiakiem – dzięki temu przekona się też do innych czworonogów. Warto wcześniej z dzieckiem odwiedzić hodowlę lub porozmawiać z nim o planowanym zakupie, aby mieć pewność, że przyniesienie szczeniaka nie spowoduje więcej szkody niż pożytku (więcej można przeczytać tu).
- Kupmy dziecku pluszową zabawkę pieska, ale pamiętajmy, żeby maluch sam ją wybrał, aby nie był to prezent na siłę, gdyż w przypadku silnych lęków już sama zabawka może wywołać strach.
- Oglądajmy z dziećmi bajki o psach, np.: Clifford, Beethoven, 101 dalmatyńczyków, aby dziecko, które operuje jeszcze symbolami, widziało w psie przyjaciela.
- Rozmawiaj z maluchem o tym, dlaczego pieski są przyjacielskie, dając konkretne przykłady, np. bo lubią się bawić, aportować, cieszyć się, gdy zobaczą swojego pana.
- Oswajaj dziecko stopniowo, tu trzeba często poświęcić sporo czasu.
Takich złotych rad dla osób z kynofobią lub dla ich bliskich pewnie jest wiele. Lecz nie są one uniwersalne. Trzeba pamiętać, że to, co jedną osobę uspokoi, u innej może wywołać lęk. Należy wiedzieć, że stosowanie wyżej zaproponowanych sposobów powinno być naturalne i rozłożone w czasie (czasami bardzo długim).
Warto jednak poruszać takie tematy, rozmawiać z dziećmi o tym, czego się boją. Okaże się, że niemal każdy się czegoś obawia, że lęki towarzyszą nam na co dzień.
Zaproponujmy dzieciom zrobienie listy z propozycjami, jak radzić sobie z lękami. Zapisujmy wszystkie pomysły i nie lekceważmy nawet takich, które wydają nam się dziwne. Każdego bowiem relaksuje coś innego i każdy radzi sobie z problemami w inny sposób, lecz może nam mądrze doradzić.
