Kiedy rozpocząć naukę języka obcego?
Odnosząc się do pytania – nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Znajdziemy przynajmniej trzy różne opinie poparte argumentami, które trudno obalić.
Czym później, tym lepiej
Według Arleny Witt, autorki strony www.wittamina.pl,najlepszy wiek to 8–9 lat. Dlaczego? Otóż dzieci wtedy potrafią już czytać i pisać, są w stanie prowadzić zeszyt, w którym zapisują nowe słowa razem z ich odpowiednikiem fonetycznym, mogą być systematyczne w powtarzaniu materiału z lekcji. Nauka języka obcego od młodych lat wcale też nie musi gwarantować, że nasza pociecha stanie się małym poliglotą, dlatego możemy też czasem niepotrzebnie wydać pieniądze na naukę języka obcego.
Przed czy po?
Istnieją dwie metody uczenia języka obcego – w sposób symultaniczny i następczy.
Pierwszy jest najczęściej stosowany przez dzieci dwujęzyczne (mieszkające w innym kraju lub mające rodziców dwóch narodowości). Tak zwany bilingwizm (dwujęzyczność) powinien być wprowadzony przed 3. rokiem życia.
Drugi sposób polega na wprowadzeniu obcego języka dopiero po opanowaniu ojczystego na komunikatywnym poziomie.
Według Agaty Szubstarskiej, jeżeli dziecko nie wykazuje zainteresowania językiem przed 3. rokiem życia, to nie ma co próbować na siłę i warto poczekać, aż będzie gotowe.
Wiek nie gra roli
Paulina Tarachowicz z Bilikid uważa, że każdy wiek jest odpowiedni – nawet ten w okresie prenatalnym. I ciężko się z nią nie zgodzić. W każdym momencie naszego życia możemy zacząć przyswajać język obcy. Dzieci są uczone poprzez zabawę, codzienne spędzanie odrobiny czasu na psotach przy ubieraniu się, gotowaniu czy pójściu spać nie jest tak wielkim problemem. Dzieci w łonie matki dostają „pocztówki ze światazewnętrznego”, dlatego chcąc czy nie chcąc, smakują, wąchają i słuchają tego wszystkiego, co mama.
We wszystkich tych sposobach na pewno liczy się zaangażowanie oraz chęci dziecka. Każdy jest w stanie się nauczyć, szybciej lub wolniej, ale jest. Na początku to rodzice mogą bawić się z dziećmi w języku obcym albo wykorzystywać go w codziennych czynnościach (bajki, książeczki, nazewnictwo podczas ubierania się itd.) – ale należy pamiętać o poprawnej wymowie. Opiekunowie powinni pilnować systematyczności. Dzieci, gdy osiągną odpowiedni wiek, będą w stanie same tego pilnować. Trzeba pamiętać o pozytywnym nastawieniu oraz o tym, aby metoda była dostosowana do konkretnego dziecka. Hanna Komorowska napisała w swojej książce Metodyka nauczania języków obcych: „sposób pracy z nimi jest ważniejszy niż efekt pracy”. W końcu najważniejsze dla naszych pociech jest wsparcie rodziców.
Bibliografia:
http://wittamina.pl/angielski-dla-dzieci/
http://dziecisawazne.pl/maly-poliglota-kiedy-zaczac-uczyc-dziecko-jezykow-obcych/
https://www.youtube.com/user/MaebashiNick
