Jak było w przedszkolu kochanie?
Zdarza się ze rodzice maja problem z wydobyciem od dziecka prozaicznych informacji o tym jak spędziły dzień w przedszkolu. Zamartwiają się, że ich pociechy niechętnie dzielą się przeżyciami dnia, nie opowiadają o relacjach z rówieśnikami, o przeżytych dobrych i stresujących chwilach.
Natrętne dopytywanie nie pomaga. W takich sytuacjach warto sięgnąć po bajkę. Taką bajkę „samograjkę” opowiadaną razem z dzieckiem. Najlepiej w wieczornym zaciszu pokoju, tuż przed snem zaproponować dziecku wspólne opowiadanie historii o chłopcu/dziewczynce w wieku naszego dziecka. Pomocny będzie poniższy scenariusz oparty o szereg otwartych zdań, pytań, które pozwalają dziecku dopowiadać wątki historii, często w oparciu o własne doświadczenia, trudności, radości, dylematy, bądź wyjaśniać konkretne zaobserwowane zachowanie dziecka:
– Kochanie dziś chciałabym opowiedzieć Ci bajkę o dziewczynce, która ma…. jak myślisz ile może mieć latek?
(tu dziecko określa wiek bohatera……. – dziecko podpowiada często bohatera w swoim wieku)
– Dziewczynka ma na imię……jak myślisz jak może mieć na imię?
imię? (tu dziecko określa imię bohatera……. – zdarza się ze podaje swoje)
– Hania chodzi do bardzo fajnego przedszkola i ma tam cudowne koleżanki, z którymi najbardziej lubi bawić się w…. no jak myślisz w jakie zabawy najbardziej lubi bawić się Hania?
Hania?(Hania? dziecko często w oparciu o swoje doświadczenia lubianych i nielubianych zabaw opowiada historie Hani…….)
Taka formuła bajki da dziecku możliwość wypowiedzenia wielu emocji przeżytego dnia. Dowiemy się o licznych dylematach, kwestiach dających dziecku radość, ale i wzbudzających niepokój. Będzie na dla nas źródłem informacji o dziecku, jak sobie radzi z rówieśnikami, co jest dla niego ważne i co sprawia mu największą radość lub trudność. Przede wszystkim jednak taka bajka opowiadana przy pomocy dorosłego, pomoże mu porządkować emocje, nazywać uczucia i potrzeby.
Autor: Sylwia Tyszkiewicz
