Jak cukier wpływa na organizm dziecka
Chyba każdy z nas niezależnie od wzrostu, wieku i płci ma czasem ochotę na małe słodkie „co nie co”. Coś co składa się głównie z cukrów, pysznych, słodkich i dodających energii w zaledwie kilka chwil. Oczywiście nikt nie będzie nas rozliczał z naszych małych grzeszków, jednak należy moim zdaniem, zdać sobie sprawę z tego, jakie skutki niesie za sobą zbyt częste spożywanie cukru.
Zacznijmy więc od tego, że nie wszystkie cukry są złe. Węglowodany dzielimy oczywiście na te proste czyli takie, które szybko uwalniają energię. Znajdziemy je oczywiście w wyrobach cukierniczych, ale także w owocach czy tam, gdzie nigdy byśmy się ich nie spodziewali, czyli
w sokach, jogurtach, keczupie czy innych słonych sosach. Pozostałe cukry to cukry złożone czyli takie, które pozwalają nam przez długi czas po ich spożyciu, czuć się w pełni sił, gdyż powoli uwalniają energię do naszego organizmu. Mowa tutaj chociażby o kaszach czy pełnoziarnistych makaronach.
Skoro wiemy już jaki jest podstawowy podział cukrów, dowiedzmy się jeszcze co się stanie z organizmem dziecka, które od najmłodszych lat karmione jest tym najgorszym rodzajem cukru czyli zwykłym, białym polepszaczem smaku. Z badań przeprowadzonych przez GUS w 2011 roku można odczytać, iż ilość cukru spożywana w ciągu roku przez przeciętnego Polaka to ogromna ilość 39 kilogramów białej słodkości.
Oczywiście pierwszą najważniejsza rzeczą jest waga dziecka. Spożywanie cukru w nadmiernych ilościach powoduje, iż rośnie odsetek otyłych najmłodszych mieszkańców Polski. Na rok 2014 odsetek młodzieży w wieku 11–12 lat, cierpiącej na otyłość wynosi w przypadku chłopców ponad 20% a w przypadku dziewcząt 15%. Jest też pozytywna tendencja gdyż wraz z wiekiem, odsetek otyłości wśród młodzieży spada.
Kolejnym skutkiem nadmiernego spożywania cukru w diecie jest jego wpływ na zakwaszenie organizmu dziecka. Niestety cukier używany do produkcji słodyczy jest często główną przyczyną nieprawidłowego pH organizmu. Nie brzmi to tak strasznie, jednak pamiętajmy, iż każdy ludzki organizm zawsze będzie dążył do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej. Zrobi to kosztem wyniszczenia organów wewnętrznych czy stawów. Skoro mechanizm działania jest taki sam bez względu na wiek zakwaszonego ciała, to po co fundować swoim pociechom ciało starsze niż w rzeczywistości.
Dodatkowo należy wziąć pod uwagę inny istotny aspekt diety bogatej w cukier. Węglowodany proste mają to do siebie, że bardzo szybko uwalniają energię do organizmu dziecka. Jeżeli nakarmimy malucha batonikami przed obiadem, żeby zachęcić go do zjedzenia zdrowego posiłku, efekt jaki uzyskamy będzie zupełnie odwrotny. Cukry proste szybko trafią do krwi i dadzą mu sygnał „Jestem najedzony”. Obiadu pieczołowicie przygotowanego przez mamę, maluch niestety nie ruszy, natomiast bardzo szybko będzie znowu głodny i prawdopodobnie będzie domagał się o nową porcję cukru. Powtarzanie tych zachowań, prowadzić może do zaburzeń uczucia łaknienia, a budowanie ten sposób nieprawidłowych nawyków żywieniowych, może być przyczyną zaburzeń odżywiania.
To oczywiście tylko wybrane przeze mnie zagadnienia od których należałoby zacząć. Innymi następstwami zbyt dużej ilości cukru w diecie jest próchnica, cukrzyca, nadpobudliwość, braki witaminowe. Pamiętajmy jednak, że węglowodany nie są złe. Należy tylko pamiętać o tym, aby w diecie dziecka przeważającą większość stanowiły cukry złożone. Zachowując przy tym zbilansowaną dietę, w której nie brakuje białka, tłuszczów i mikroelementów oraz witamin. Można od czasu do czasu, pozwolić swojej pociesze na zjedzenie wymarzonego, czekoladowego batonika.
Autor: Marta Koniszewska
https: //salutaris. wordpress. com/czytelnia/sztuka-wychowania/o-roli-cukru-w-diecie-dziecka/
„Kalorie pełne kłamstw” dr Hans Urlich Grimm
