Starość (nie) radość

Ale, miejmy nadzieję, czeka każdego z Nas. Bo jak wiadomo życie na emeryturze nie musi oznaczać nudy czy samotności. Choć to w dużym stopniu od Nas samych zależy jak Nasze dzieci będą traktowały swoich rodziców i opiekunów, gdy Ci już się zestarzeją, a także jak traktują seniorów teraz. Warto włożyć trochę wysiłku akurat w ten aspekt wychowania, bo przecież seniorów w Polsce jest coraz więcej.

Powód? Jesteśmy społeczeństwem starzejącym się, a postęp nauki i technologii także przedłuża Nasze życie. Tym bardziej ważne jest, by już od najmłodszych lat uczyć dzieci właściwego stosunku do seniorów. W końcu „czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąca”.

Zacznij od… samego siebie

Sposób w jaki my, rodzice czy opiekunowie, zwracamy się do starszych ludzi ma znaczący wpływ na to jak będzie odbierać ich Nasze dziecko.

Kiedy ostatni raz widziałeś/aś swoich rodziców? Jak zazwyczaj zaczyna się spotkanie? Może od pretensji, złości, że znów babcia kupiła wnuczce słodycze, choć jej tego zabroniłeś/aś? A może od kłótni o to, że po raz kolejny padło pytanie: „już idziecie”?

Jeśli którykolwiek ze scenariuszy często się powtarza powinna się Nam zapalić w głowach czerwona lampka. To też znak, że czas na zmiany. By pokazać przede wszystkim dziecku, że starsi zasługują na szacunek i uśmiech.

Nie bój się rozmawiać

O starości ze swoim dzieckiem. W końcu to temat jak każdy inny, a niestety wciąż część z nas traktuje go jak tabu. Warto pokazać już najmłodszym, że to nieodłączna część życia, że to nic strasznego i że senior jest taki sam jak my – ma marzenia, plany, potrzeby.

Wyjaśnij…

… i odpowiedz na pytania. Dzieci szybko zauważają, że szczególnie Ci schorowani starsi zachowują się czasem nieco inaczej niż rodzice i inni ludzie, których spotykamy na co dzień. Warto więc wytłumaczyć dziecku, że to nic strasznego. Pomóc mogą opowieści o tym jaki był senior zanim zachorował, pokazanie, że ta choroba to pewien etap życia i że należy taką starszą osobę traktować z troską, uśmiechem i zrozumieniem.

Nauka przez przykład

Jeśli dziadkowie mieszkają daleko i nie widujecie się często lub kiedy po prostu ich nie ma, warto zadbać o to, by Nasz maluch miał kontakt z seniorami. Można rozważyć zaproszenie do domu starszej sąsiadki lub włączenie się w akcję „zabierz seniora na obiad”. Nie zatrzymuj też dziecka, kiedy to podczas spaceru w parku czy na placu zabaw podbiega do starszych i zaczyna rozmowę. To także świetny sposób na przełamanie barier.

Warto zwrócić jednak przy tym uwagę na to w jaki sposób Nasza pociecha zwraca się do starszych. Bo przecież na naukę szacunku każdy moment jest dobry.

Autor: Katarzyna Węsierska