Czy na pewno chciałbyś być na moim miejscu? Postrzeganie osoby niepełnosprawnej w Polsce

Czy na pewno chciałbyś być na moim miejscu? Postrzeganie osoby niepełnosprawnej w Polsce

Tak zadane pytanie często słyszymy w sytuacji, kiedy ktoś parkuje na miejscu dla osoby niepełnosprawnej. Jak Polacy odbierają osoby niepełnosprawne? Co na ich temat uważają? Jakie budzą w nich uczucia? Na te i wiele innych pytań warto udzielić odpowiedzi.

Czy wiesz, że 15% światowej populacji obarczona jest niepełnosprawnością?

Tak, dobrze czytacie. Pewną formą niepełnosprawności jest dotknięte aż 15% mieszkańców naszego globu. Jednocześnie raporty wskazują, iż ilość osób niepełnosprawnych ulega ciągłemu wzrostowi. Czemu? Tutaj pierwsze skrzypce grają takie zjawiska jak: starzenie się społeczeństwa, cukrzyca oraz coraz częstsze choroby psychiczne, jak i podnoszenie się współczynnika zachorowalności na choroby przewlekłe, które powodują niepełnosprawność.

Niepełnosprawność przekreśla Cię?

Niestety osoby niepełnosprawne cechuje gorszy stan zdrowia oraz osiągnięcia edukacyjne. Jednocześnie mają one mniejszy udział w gospodarce i częściej narażone są na takie zjawiska jak wykluczenie społeczne, czy ubóstwo. Czyli oznacza to, że są one z góry skazane na porażkę? Powinny zamknąć się w domach lub specjalnych ośrodkach? Nie! Stanowczo należy powiedzieć, że nie powinny i nie są skazane na porażkę! Dowodem jest choćby postać wybitnego naukowca profesora Stephena W. Hawkinga, który powiedział: „niepełnosprawność nie musi stanowić przeszkody na drodze do sukcesu. Praktycznie przez całe dorosłe życie cierpiałem na stwardnienie zanikowe boczne. Jednakże choroba ta nie przeszkodziła mi w rozwoju wielkiej kariery w dziedzinie astrofizyki i w prowadzeniu szczęśliwego życia rodzinnego”. Warto się zastanowić nad jego słowami i postawą.

Stereotypy na temat niepełnosprawności

Dotyczą one w dużej mierze użytkowników wózków inwalidzkich, osób niewidomych i głuchoniemych. Z punktu widzenia rynku pracy, najbardziej wykluczonymi są osoby z problemami psychicznymi oraz upośledzeniem intelektualnym. Przeprowadzono w Polsce badanie, w którym zapytano, jak odbiera się osoby niepełnosprawne. W głównej mierze budzą one wśród respondentów uczucia pozytywne: współczucie, chęć pomocy, żal i poczucie niesprawiedliwości. Ciekawe jest, iż przeciętny Kowalski, dużo chętniej pomoże niepełnosprawnej kobiecie, niż niepełnosprawnemu mężczyźnie. Wszystko wygląda pozytywnie, jednak zapytano respondentów, jaki chcieliby z tymi osobami utrzymywać kontakt. Zdecydowanie większość chciałaby mieć z nim kontakt okazjonalny – gość domu. Duża część chciałaby mieć w nich kolegów lub przyjaciół. Jednakże osobę niepełnosprawną, jako partnera biznesowego chce już tylko, co trzeci badany. Procent ten jest jeszcze mniejszy w przypadku partnera życiowego.

Poznaj, a zrozumiesz!

Stereotypy wciąż są obecne! Badania wykazały, iż respondentów mający styczność z osobami niepełnosprawnymi cechuje wyższy współczynnik tolerancji. Nie brzmi to zachęcająco, wiem. Jednak, jeśli ktoś przebywa z osobą niepełnosprawną, wie, że jest ona zdecydowanie lepszym partnerem, niż to głoszą stereotypy. Taka wiedza wydaje się kluczową. Należałoby wzmocnić działania ukierunkowanie na polepszenie świadomości społeczeństwa w tej dziedzinie. Niezbędne są warsztaty, podczas których możliwe będzie spędzanie czasu z osobami niepełnosprawnymi i ich poznanie. Takie inicjatywy mogą zdziałać bardzo wiele dobrego.

Autor: Artur Dworzecki

Źródła:

Niepełnosprawność – zagadnienia problemy, rozwiązania. Nr 1/2013

P. Boryszewski, Niepełnosprawności w opinii społeczności lokalnych na przykładzie 10 wybranych gmin w Polsce, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2007.

Aktualne zapisy
Praca czy dom? Czy dawać dzieciom słodycze? Przepisy na zdrowe słodkości