Jak motywować dziecko do nauki?

Nauka jest nieodłączną częścią życia człowieka. Spotykamy się z nią już od najmłodszych lat. Dla dorosłych zrozumiałe jest, że do szkoły trzeba chodzić. A jak wygląda sytuacja z perspektywy małego dziecka? Co zrobić, gdy kilkulatek nie okazuje zainteresowania obowiązkami szkolnymi?

Czym jest motywacja?

Motywacja jest tym, co pobudza nas do osiągania określonego celu i zachęca nas do podejmowania kolejnych aktywności. Dzieli się na zewnętrzną, która trwa określony czas i wynika z czynników występujących w otoczeniu człowieka, i wewnętrzną, na którą wpływają potrzeby własnej jednostki i dążenie do wyznaczonego celu.

Nie wszystkie dzieci z wielką chęcią zajmują się wypełnianiem zadań szkolnych. Jedne demonstrują swoją niechęć niezadowoloną miną. Inne odkładają odrabianie lekcji na koniec dnia lub odpisują zadania domowe w szkole. Co robi w takim przypadku rodzic? Próbuje straszyć negatywnymi konsekwencjami (zła ocena, brak promocji do następnej klasy) lub stosuje formę przekupstwa w postaci obietnicy kupna wartościowego prezentu.

Jak nie motywować

Istnieje szereg zachowań rodzicielskich, które zamiast motywować, zniechęcają dziecko. Pierwszym takim błędem jest przejmowanie kontroli i odpowiedzialności za ucznia. To my rodzice sprawdzamy zeszyty, ćwiczenia i dzwonimy do innych celem ustalenia, co jest do zrobienia i na kiedy. W ten sposób pociecha traci poczucie odpowiedzialności.

Kolejną złą praktyką jest odrabianie lekcji przez dorosłych. Nawet jeśli dziecko ma trudności z nauką, warto mu pomóc w tym, by samodzielnie starało się wykonać zadania domowe. Również nieskuteczne okazuje się stawianie zbyt wysokich wymagań. Dziecko zamiast cieszyć się z małych sukcesów, skupia się na wytykanych mu niedociągnięciach. Demotywująco działa sama postawa rodziców, a właściwie jej brak, czyli nieokazywanie zainteresowania dziecku i jego problemom.

Narzędzia i metody motywacji ucznia

Metody motywacji najmłodszych różnią się od tych, które mają zastosowanie dla osób dorosłych. Dodatkowo należy mieć na uwadze fakt, że każde dziecko jest inne i wybraną „strategię” trzeba dopasować indywidualnie.

Naucz się wspierać dziecko w nauce, nie przyswajaj materiału szkolnego za nie.
Jeśli stosujesz kary i nagrody - skup się raczej na nagrodach, a nie karach. Przy czym należy pamiętać o jej ostrożnym wykorzystaniu w procesie motywacji. Nagrodą może być pochwała rodzica i docenienie przez niego wysiłku dziecka.
Pokaż dziecku, że zauważasz jego osiągnięcia czy postęp w nauce. Nie koncentruj się na stopniach, ponieważ nie każde dziecko jest w stanie otrzymywać jedynie same piątki.
W rozmowie z pociechą nie stosuj etykiet, ponieważ w ten sposób nieświadomie budujesz w niej niskie poczucie własnej wartości.
Wzmacniaj u dziecka wiarę we własne możliwości.
Pokaż, że interesuje cię to, co się dzieje w szkole, a nie tylko „co było dziś na obiad?”.
Nie porównuj pociechy z rówieśnikami.
Pytaj dziecko o jego marzenia i plany na najbliższy czas.

Nie ma jednej skutecznej metody motywacji dziecka, zachęcającej je do nauki. Podstawą jest na pewno miłość oraz akceptacja syna lub córki takimi, jakimi są, i okazywanie szacunku im oraz ich emocjom.