„Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko”
Wakacje to dla większości z nas czas relaksu i odpoczynku, kiedy możemy pozwolić sobie na wiele atrakcji, które bywają dla nas trudno dostępne poza sezonem letnim. Każdy z nas spędza czas wolny, tak jak lubi. Niektórzy wolą całkowicie oddać się błogiemu lenistwu, tak zwanemu „nicnierobieniu”, zaś inni wolą wypoczywać aktywnie. Do takiego rodzaju odpoczynku można zaliczyć, poza klasycznymi wczasami oraz krótkoterminowymi wycieczkami, również festiwale muzyczne. Jednym z najbardziej znanych jest Przystanek Woodstock. Wbrew pozorom ma on coraz więcej wspólnego z dziecięcym światem, który na swój sposób opanowuje pewną jego część.
Co robią dzieci na Woodstocku? Taplają się w błocie? Obserwują nieciekawe zachowania ludzi tam obecnych? A może są świadkami interesującego wydarzenia, dzięki któremu mają szansę zobaczyć obraz prawdziwego życia? Może rozwijają wiele istotnych w dzisiejszych czasach kompetencji i umiejętności?
Tylko ten, kto choć raz był na najpiękniejszym festiwalu świata, jakim jest Przystanek Woodstock (w tym roku był to 23. Przystanek), wie, że tak naprawdę to nie tylko muzyka, ale również wiele interesujących przedsięwzięć ma miejsce w tym kilkudniowym małym miasteczku, mieszczącym się na kostrzyńskich polach.
Jako kilkukrotna bywalczyni Przystanku Woodstock, tak i w tym roku miałam okazję przyjrzeć się temu, jak dzieci spędzają tam czas, oraz kwestii sprawowanej nad nimi opieki w tym miejscu. Jak wskazuje sama idea festiwalu organizowanego przez Jurka Owsiaka, jego założeniem jest szerzenie miłości, pokoju i tolerancji, zatem nie powinno dziwić, że jest to miejsce dla każdego, w tym również dla dzieci. Coraz częściej można zauważyć tam najmłodsze osoby z odblaskowymi kamizelkami, słuchawkami wygłuszającymi czy z opaskami zawierającymi dane dziecka. Co roku, temu „głośnemu” wydarzeniu, popularnemu na skalę światową, towarzyszy coraz więcej stoisk, stref sportowych oraz miejsc warsztatowych, które tworzą sobie w ten sposób doskonałą okazję do promocji swojego stanowiska. Pośród nich jest wiele miejsc przyjaznych dzieciom w różnym wieku, które zachęcają do aktywności fizycznej, dają możliwość do samodzielnego stworzenia zabawek, a także zachęcają do udziału w warsztatach z innymi uczestnikami Woodstocku. Dzięki braniu udziału w tego typu wydarzeniach dzieci mają okazję nie tylko do poszukiwania czy rozwijania swoich zainteresowań, ale przede wszystkim do tego, co wydawać może się banalne, ale jest piękne w swej prostocie – czyli do kształtowania umiejętności swobodnego wyrażania emocji w kontakcie z drugim człowiekiem.
Istnieje wiele sytuacji, w których nie tylko my jako ludzie dorośli, ale również dzieci, obawiamy się wyrażać swoje uczucia czy aktualny stan umysłu. To zupełnie normalne, że się wstydzimy, wzruszamy, cieszymy, płaczemy, boimy. Niestety na co dzień otwartość w wyrażaniu tychże emocji dla wielu ludzi, w tym dzieci w różnym wieku, nie należy do prostych umiejętności. Natomiast Przystanek Woodstock przez te kilka dni w roku jest miejscem, w którym obecni tam ludzie, niezależnie od tego, jak różnią się od siebie, w jakim są wieku, dają upust swoim emocjom i najzwyczajniej w świecie są dzięki temu szczęśliwi. Świadczyć mogą o tym chociażby bezinteresowne uśmiechy obcych ludzi mijanych pomiędzy namiotami, słynne „free hugsy” czy przybijanie piątek. Przyznam, że mimo widocznej większej liczby ludzi dorosłych niż najmłodszych na tym festiwalu, nie widziałam tam dziecka zakłopotanego, bez uśmiechu na twarzy. W tym miejscu każdy jest traktowany tak samo, niezależnie od tego, czy jest to dziecko czy dorosły. Na warsztatach, w których sama miałam okazję uczestniczyć, tematem przewodnim było wyrażanie emocji. Jednym z uczestników było ciemnoskóre dziecko, które naprawdę doskonale odnajdywało się w gronie osób dorosłych i pracowało dokładnie tak samo jak my. Mimo dołączenia do nas w połowie warsztatów, razem z opiekunem, od samego początku wykazywało się niezwykłą aktywnością.
Jeśli chodzi o kwestię opieki nad dziećmi w trakcie Przystanku Woodstock, po raz kolejny, raz za razem rozczulał mnie ten sam widok. Kiedy to uśmiechnięci rodzice wraz ze swoimi pociechami kroczyli przez pole w Kostrzynie, czując się swobodnie niczym w domu. Tak właśnie wyjaśniłabym definicję szczęścia, jeśli ktoś kiedyś poprosiłby mnie o to. Przyznam, że nie widziałam tam dziecka, które byłoby zagubione, nie miało rodzica obok siebie czy było zaniedbane. Mimo kłębów kurzu, błota dokoła czy publicznej toalety, naprawdę można spędzić czas na Woodstocku niemal jak w domu. Dodatkowo od kilku lat, aby jeszcze bardziej zadbać o bezpieczeństwo, przed Festiwalem można wykupić sobie miejsce w ogrodzonym miasteczku – tak zwane „ToiCamp”, które jest idealną alternatywą dla ludzi, którzy przyjeżdżają z dziećmi, ale nie do końca ufają pobytom na „otwartym polu”. Jest to obiekt strzeżony, ogrodzony płotem, z własnym sanitariatem.
Jak widać, mimo kurzu i brudu, które tworzą klimat, można tam zachować schludność i czystość. Nawet przebywając z dzieckiem. Choć jak mówi wielu z nas, przytaczając znane przysłowie: „Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko”.
