Pierwsza wizyta w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej
W ciągu kariery przedszkolnej lub szkolnej naszego dziecka może zdarzyć się moment, w którym zaniepokoi nas jego zachowanie albo pojawią się trudności w nauce czy rozwoju mowy. Pomimo podejmowanych w domu i w przedszkolu/szkole wysiłków bywa, że nie dostrzegamy poprawy. W takim momencie warto skorzystać z pomocy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Publiczne poradnie świadczą darmową pomoc dla uczniów przedszkoli i szkół znajdujących się na terenie danego miasta. W każdej placówce sposób organizacji może być nieco inny, ale poniżej postaram się przybliżyć prawdopodobny przebieg takiej wizyty.
Jak dobrze przygotować się do wizyty w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej?
Termin spotkania umawiamy telefonicznie lub osobiście. Warto zapisać sobie nazwisko specjalisty, by później łatwiej było dopytać się o szczegóły w rejestracji. Na pierwszą wizytę powinniśmy mieć ze sobą numer PESEL naszego dziecka. Jeśli nasza pociecha choruje na coś przewlekle, przynieśmy zaświadczenie lekarskie do wglądu. Warto również przypomnieć sobie przebieg rozwoju naszego dziecka od najwcześniejszych lat, łącznie z okresem ciąży i porodem. W pierwszym wywiadzie mogą bowiem zostać zadane pytania np. o rozwój ruchowy, czyli kiedy nasze dziecko zaczęło siadać, chodzić itd., oraz rozwój mowy – pojawienie się pierwszych słów, zdań.
Zazwyczaj do dalszej diagnozy przydatne są informacje odnośnie do przeprowadzonych dotąd badań wzroku i słuchu. Zaopatrzmy się także w opinię z przedszkola/szkoły na temat osiągnięć w nauce i zachowania naszego dziecka. Jeśli nasza pociecha chodzi już do szkoły, przydatne są również kopie świadectw, które stanowią dodatkowe źródło informacji o umiejętnościach ucznia. W trakcie wizyty mogą pojawić się pytania o to, jak dziecko przygotowuje się do szkoły, w jaki sposób się uczy i odrabia zadania domowe, a także, czy uczęszcza na jakieś dodatkowe zajęcia, oraz jak spędza czas wolny.
Diagnoza psychologiczno-pedagogiczna
Jeśli dziecko nigdy wcześniej nie miało przeprowadzanej diagnozy psychologiczno-pedagogicznej, bardzo możliwe, że specjalista (psycholog lub pedagog) wyznaczy termin takiego badania. Składa się ono standardowo z dwóch części: badania psychologicznego i pedagogicznego. W ich trakcie dziecko otrzymuje zestaw różnorodnych zadań do wykonania. Mają one na celu sprawdzenie, czy istnieją jakieś przeszkody wpływające na osiąganie dobrych wyników w nauce. Pozwalają również na obserwację dziecka w nowej dla niego sytuacji wymagającej od niego wysiłku intelektualnego.
Jeśli zgłaszane trudności dotyczą bardziej zachowania dziecka, spotkanie może przybrać formę porady rodzicielskiej ze wskazaniem pomysłów do pracy w domu. Na terenie poradni można również skorzystać z terapii indywidualnej, rodzinnej i grupowej. Często poradnie zamieszczają swoją ofertę na stronie internetowej wraz z innymi przydatnymi informacjami, na przykład artykułami na temat wychowania dzieci czy miejscami, gdzie jeszcze można uzyskać pomoc.
Diagnoza wykonana w poradni często kończy się wydaniem opinii – dokumentu, w którym przedstawione zostają indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne dziecka, w tym jego mocne strony i trudności, stanowisko poradni, czyli stwierdzenie, co może prawdopodobnie być przyczyną występujących u pociechy problemów, oraz wskazania dla rodziców i nauczycieli na temat dalszego sposobu postępowania z dzieckiem. Należy jednak pamiętać, że szkoła może udzielać uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jeśli widzi taką potrzebę, nawet bez opinii z poradni.
Ustawowo na wydanie opinii poradnia ma 30 dni, a w szczególnych wypadkach 60 dni od momentu złożenia przez rodzica/opiekuna pisemnego wniosku. Może również zdarzyć się, że pracownik poradni poprosi nas o pogłębienie diagnozy poprzez wizytę u odpowiedniego lekarza specjalisty, na przykład neurologa albo psychiatry dziecięcego, i dopiero po odbyciu tej wizyty nastąpi wydanie opinii.
Innym dokumentem przygotowywanym przez poradnię jest orzeczenie o potrzebie: kształcenia specjalnego, zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży. Okoliczności przyznawania powyższych orzeczeń są jednak materiałem na osobny artykuł.
Przede wszystkim pamiętajmy, że w razie trudności jako rodzice nie jesteśmy sami – pomocą służą nam pedagog i psycholog szkolny oraz inni nauczyciele, a także pracownicy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Nie musimy być ekspertami od wszystkiego, mamy prawo mieć wątpliwości. Najważniejsza jest chęć zmiany, a poszukiwanie wsparcia to nie powód do wstydu.
