Kinestetyk - wzrokowiec - słuchowiec. Jak się uczy i zachowuje
Dzieci uczą się w różny sposób wykorzystując wiele zmysłów. Niektóre zapamiętują to co zobaczą, czyli u nich dominującym zmysłem, dzięki któremu lepiej zapamiętują jest wzrok, inne to co usłyszą – czyli słuch, a jeszcze inne to co dotkną czy wykonają jakieś zadanie w ruchu. Sprawa jest o tyle trudniejsza, ponieważ często psycholog stwierdza, że dziecko jest np. kinestetyko – słuchowcem, bądź kinestetyko – wzrokowcem. Miejmy na uwadze, że w klasie czy grupie przedszkolnej jest więcej niż jedno dziecko, dlatego nauczyciel nie może pozwolić sobie na nauczanie tylko np. metodą ze słuchu. Zwykle bywa tak, iż w jednej klasie czy grupie są dzieci o różnych rodzajach sensoryczności. Co to znaczy?
To znaczy, że wzrokowiec
Lubi porządek, jest raczej skupiony, spokojny, milczący. Nieporządek i ruch zaburza jego koncentrację. Opowiada obrazowo, lecz słabo zapamiętuje ustne polecenia nauczyciela. Na przykład jeśli będzie w bibliotece przechodził obok nierówno poukładanych książek, na pewno je wyrówna. Zapamięta również ich wygląd, bo dobrze zapamiętuje kolory, lecz zwykle nie będzie pamiętał tytułu lub autora danej książki.
Podczas uczenia się potrzebuje obrazków, robi notatki, dzięki czemu może lepiej zapamiętać materiał. Najchętniej uczy się poprzez patrzenie, czytanie, obserwację lub demonstrację – pokaz. Chętniej czyta samodzielnie, niż słucha. Czyta bardzo dobrze i szybko. Pisze ładnie i wyraźnie.
Gdy się nudzi patrzy w dal, rysuje, bądź znajduje coś do oglądania.
Mówi: szybko, rytmicznie i nieco chaotycznie. Ma wysoki głos. W trakcie rozmowy często stosuje zwroty – zobacz jak to pachnie, jasna sprawa.
Słuchowiec
Chętnie bierze udział w dyskusji – woli mówić niż pisać, ponieważ pisze tak jak słyszy i często robi błędy, ma trudności z ortografią. Lubi muzykę, występy publiczne. Łatwo jednak traci koncentrację z powodu hałasu. Czyta powoli, ponieważ jednocześnie mówi do siebie. Podczas zapamiętywania powtarza na głos. Szybko uczy się wierszy, rymowanek i piosenek. Najchętniej uczy się poprzez słuchanie siebie lub innych. Nie może milczeć przez dłuższy czas. Myśli na głos, czasami śpiewa. Komunikuje się ze światem poprzez słowa i liczby. Dobrze działa w grupie. Jest postrzegany jako „dusza” towarzystwa, ponieważ dużo mówi i nie ma trudności z zawieraniem nowych znajomości lub tremą podczas występów publicznych. Ma zdolności organizatorskie oraz muzyczne.
Gdy się nudzi zwykle nuci, mówi coś do siebie lub najchętniej inicjuje rozmowę z rówieśnikami bądź z nauczycielem.
Mówi: Dobrze i rytmicznie. Ma melodyjny głos. W trakcie rozmowy stosuje często zwrot – posłuchaj.
Kinestetyk
Uczy się poprzez dotyk i ruch, najlepiej zapamiętuje to co wykona, czyli nabywa wiedzę i nowe umiejętności poprzez działanie. Szuka kontaktu i ma bogatą gestykulację. Silnie reaguje emocjonalnie i jest mało odporny na wpływ otoczenia. Podczas czytania wierci się, zmienia pozycję, znajduje coś do trzymania, stukania, obracania, ugniatania (odwołując się do mojego poprzedniego artykułu – idealnym rozwiązaniem dla kinestetyka jest plastelina lub tzw. gniotek z balonika i mąki ziemniaczanej). Kinestetyk ogólnie nie bardzo lubi czytać, raczej woli opisy z akcją. Pisze mało czytelnie, czasami jego pismo jest specyficzne. Przetwarza litery na ruchy, musi wielokrotnie napisać słowo, aby je zapamiętać. Musi się ruszać, żeby móc się skoncentrować, a więc najlepiej jak coś wykonuje np. plakat, projekt.
Mówi: Wolno, czasem z trudem i niskim głosem. W trakcie rozmowy stosuje często zwroty – czuję, mam przeczucie, mam wrażenie.
KINESTETYK, SŁUCHOWIEC I WZROKOWIEC w jednej grupie to ogromne wyzwanie dla każdego nauczyciela. Dla młodego, jak i tego z wieloletnim doświadczeniem. Nauczyciel na początku swojej kariery pedagogicznej ma zadanie nauczyć się nowych metod, a nauczyciel pracujący już dłużej musi zmienić dotychczasowe metody. Natomiast każdy z nich musi intuicyjnie zmieniać je odpowiednio do potrzeb oraz możliwości dzieci, musi nieustannie obserwować dzieci i wprowadzać modyfikacje w swoim planie pracy. Wymaga to od jednego jak i od drugiego dużego zaangażowania, pomysłowości i kreatywności. Jeżeli nie macie możliwości skorzystania z pomocy psychologa, mogę przesłać osobom zainteresowanym na maila test diagnostyczny, który pomoże wam ustalić jakie dzieci macie w grupie.
Zapraszam do kontaktu: basia.osowa@gmail.com
Już wkrótce przedstawię wiele ciekawych pomysłów na pracę z KINESTETYKIEM, SŁUCHOWCEM I WZROKOWCEM. Śledźcie naszą stronę.
Autor: Barbara Wojnowska
Opracowanie własne oraz:
http://www.edulider.pl/edukacja/style-uczenia-sie
M.Taraszkiewicz C.Rose „Atlas efektywnego uczenia (się)”
